De valkuil van te klantgericht willen zijn

Onze collega’s lopen in hun opdracht regelmatig tegen zaken aan die de moeite van het delen waard zijn.
Zo stapte Flip de Vries onlangs bijna in de valkuil van té klantgericht te willen zijn met het gevaar dat je hierdoor helemaal niet meer zo klantgericht bent.

Ondanks dat ik denk over een ruime mate van kennis en ervaring als Product Owner in het Agile werken te beschikken, ben ik kortgeleden toch bijna in een traditionele valkuil gestapt. Namelijk die van het opbreken van de incrementplanning om een stakeholder tevreden te stellen. Een kortetermijn win met grote gevolgen voor de betrouwbaarheid van het ontwikkelteam en tevredenheid van het stakeholdersveld.

Omdat ik denk dat het iedereen op een onbewaakt moment ook zou kunnen gebeuren, wil ik jullie in dit artikel kort meenemen in onze situatie.

Enkele weken geleden hebben we tijdens onze PI planning een goede planning voor de komende 4 sprints uitgewerkt met commitment van het hele team. Deze planning was inclusief enkele externe koppelingen ten behoeve van een belangrijke mijlpaal voor één van onze stakeholders. Kortom: geheel in lijn met wat alle stakeholders van ons verwachten.

In onze eerste sprint bleek de externe partij haar deel van de koppeling eerder klaar te hebben. Het leek ons (SM en PO) een goed idee om deze partij te belonen voor de snelheid en de feature met de externe koppelingen direct op te pakken. Hiermee wilden we ruimte creëren in de volgende sprint, zodat we tegenvallers, die mogelijk naar voren zouden komen in opgeleverde koppelingen, op konden vangen. Daarnaast zou er meer tijd ontstaan voor testen en het aanpakken van test bevindingen. De andere werkzaamheden vanuit sprint 1 zouden dan doorschuiven naar sprint 2 of 3, waarin de koppelingen aan onze kant gereed zouden zijn. Voor ons een logische stap, aangezien de koppelingen het belangrijkste doel waren voor het increment en we daarmee een belangrijke stakeholder heel blij zouden maken.

Toen we dit plan bespraken met onze RTE en Product Manager bleken die minder enthousiast. Zij wezen ons op het feit dat we niet zomaar de planning aan kunnen passen, om één van onze stakeholders tevreden te stellen. Hiermee zouden we als team onbetrouwbaar worden in onze huidige en toekomstige leveringen. Ook zouden we onrust creëren in het team door niet alleen een PI planning om te gooien, maar tevens ook een sprintplanning; beide onderdelen die in nauw overleg met het team zijn opgesteld en waar het team haar commitment voor had uitgesproken.
Daarnaast hadden we de afhankelijkheid van de kwaliteit van de externe koppelingen en daarmee samenhangende mijlpalen voor de stakeholder duidelijk besproken tijdens de risicosessie van de PI planning- met als uitkomst enkele maatregelen om het risico te mitigeren.

Al met al dus geen enkele reden om de planning te wijzigen voor kortetermijngewin; het leverde risico’s voor de toekomst met betrekking tot commitment en moraal van het ontwikkelteam, en daarnaast ook voor onze zorgvuldig opgebouwde relatie van betrouwbare partner richting het stakeholderveld.

Blij dat we het niet gedaan hebben en blij met de niet gemaakte fout 😉